Ken Loach’un Torino Film Festivali’nin Ödülünü reddetme açıklamasının tam metni.
Perdede bir şey söyleyip eylemlerimizle o söze ihanet edemeyiz
Torino Film Şenliği’nin Ödül’ünü reddetmek zorunda kalmam bana büyük üzüntü veriyor. Bu Ödül hem benim için, hem de filmlerimizde çalışanlar için büyük bir onur olacaktı. Avrupa’da ve dünyada film yapımının gelişmesinde şenliklerin çok değerli işlevleri vardır. Torino da iyi bir şöhret sahibidir; sinema sevgisini besleyip büyütmede önemli katkıları olduğu da açıktır.
Bununla birlikte ciddi bir sorun var, o da şu: Dışardan alınan hizmetlerin en düşük ücretleri alan işçiler tarafından verilmesi. Bu durumun ortaya çıkmasının değişmez nedeni paradan tasarruf etmek. İhaleyi kazanan müteahhit bu nedenle ücretleri düşürüyor ve elemanları azaltıyor. Bu da çatışmaya davetiye çıkarıyor. Bu durumun Avrupa’nın her yerinde varolduğu gerçeği, onu kabul edilebilir hale getirmez.
Torino’da Film Müzesi‘nin temizlik ve güvenlik hizmetleri Coop Rear adlı taşaron firmaya verilmişti. Ücret kesintisini, sindirmeye yönelik gözdağları ve tacizler izledi. Bir grup insan işten atıldı. Böylece en düşük ücreti alan, en savunmasız durumdaki işçiler, ücret kesintisinin karşısında oldukları için işlerini kaybettiler. Kuşkusuz, işçilerle ilgili farklı uygulamalara sahip başka bir ülkedeki bir sürtüşmenin ayrıntılarına hakim olmak bizim için zor. Fakat bu durum, belli ilkeler olmadığı anlamına gelmiyor.
İşin sahibi olan kurum bu durumu görmezden gelemez; bir müteahhit tarafından çalıştırılıyor olsalar bile, kendisine hizmet edenlerin sorumluluğunu almalıdır. Bu nedenle Müze’nin işçilerle ve onların sendikaları ile konuşacağını, atılmış işçilerin yeniden işe alınmasını garanti edeceğini ve hizmetler için dış kaynak kullanma politikasını yeniden gözden geçireceğini umuyorum. Kendilerinin neden olmadığı ekonomik krizin faturasını, en yoksulların ödemek zorunda kalması adil değildir.
Tam da bu konuda bir film yapmıştık: “Ekmek ve Güller”. Kendi hakları için ayağa kalkmış, bu yüzden işten atılmış işçilerin dayanışma çağrısına nasıl olur da cevap vermem? Ödül’ü kabul etmek ve birkaç eleştirel görüş söylemek zayıf kalacak ve ikiyüzlülük olacaktı. Perdede bir şey söyleyip eylemlerimizle o söze ihanet edemeyiz.
İşte bu yüzden gerçek bir üzüntü hissetmeme rağmen bu Ödül’ü reddetmekten başka seçeneğim yoktu.
Ken Loach, 20 Kasım 2012
Çeviren: Caner Fidaner
fakfukfon 